Zmiana dyrektywy Parlamentu i Rady UE w sprawie jednego zezwolenia na pobyt i pracę
12 kwietnia 2024 r. Rada przyjęła zmiany w sprawie jednego zezwolenia na pracę i pobyt. Zastąpienie dyrektywy nr 2011/98/UE ma na celu przyciągnięcie potencjału intelektualnego istotnego dla rozwoju Unii Europejskiej oraz rozwiązanie problemów z legalną migracją do UE.
Dyrektywa nr 2011/98/UE została stworzona dla usprawnienia i przyspieszenia procedury uzyskiwania zezwolenia na pracę i pobyt dla pracowników z krajów trzecich. Dzięki wprowadzeniu jednego zezwolenia pracownicy będą mieli pewność co do swojego statusu prawnego oraz będą mieli łatwiejszy dostęp do rynku pracy w UE.
Zmiana ta, a więc zastąpienie ww. aktu prawnego dyrektywą nr 2024/1233, po implementacji w krajach członkowskich UE, umożliwi pracownikom z krajów trzecich zmianę pracodawcy bez konieczności ubiegania się o nowe zezwolenie, choć może wymagać zgłoszenia takiej zmiany do właściwego organu, pozostawiając państwom członkowskim możliwość kontroli rynku pracy.
Państwa członkowskie UE będą mogły ustalić minimalny okres, w którym posiadacz zezwolenia musi pracować dla pierwszego pracodawcy. Ponadto, dyrektywa przewiduje rozwiązania związane z ograniczeniem okresu bezrobocia dla tych pracowników, co pozwoli im szybciej znaleźć nową pracę i uniknąć utraty statusu pobytowego. Pracownicy z państw trzecich na bezrobociu mogą pozostać na terytorium państwa członkowskiego, jeśli całkowity okres bezrobocia nie przekroczy trzech miesięcy podczas obowiązywania zezwolenia i sześciu miesięcy po dwóch latach jego obowiązywania.
Dzięki Dyrektywie nr 2024/1233 wprowadzony zostanie wspólny zbiór praw dla pracowników z krajów trzecich, co ma na celu zapewnienie im równych warunków pracy i ochrony prawnej, przyczyniając się do poprawy ich sytuacji na rynku pracy UE.
Pracownik z państwa trzeciego będzie mógł złożyć wniosek o zezwolenie na pracę i pobyt, nawet jeśli nie znajduje się na terytorium UE w momencie składania wniosku.
Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku, pracownik otrzyma zezwolenie na legalne wykonywanie pracy oraz zamieszkanie na terytorium danego państwa członkowskiego UE, co umożliwi mu legalne podejmowanie zatrudnienia i korzystanie z praw związanych z pracą na takich samych warunkach jak obywatele tego kraju.
Dyrektywa wejdzie w życie 20 maja 2024 r. Państwa będące członkami UE, zobowiązane są w ciągu 2 lat od wejścia w życie dyrektywy – na przeniesienie jej do prawa krajowego.
