Wskazanie przedziału wiekowego w ogłoszeniu o pracę – kiedy nie będzie dyskryminacją?

Wiek kandydata może być wymagany dla spełnienia specjalnych potrzeb pracodawcy

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że ogłoszenia o pracę mogą zawierać wymóg dotyczący wieku kandydata. Ta decyzja wywołała szeroką dyskusję, ponieważ dotychczas taki wymóg był uważany za naruszenie zasad równego traktowania w zatrudnieniu. Trybunał uznał jednak, że w określonych sytuacjach, takich jak potrzeby specjalne klientów, którzy są osobami niepełnosprawnymi, taki wymóg może być usprawiedliwiony. Decyzja ta podkreśla znaczenie indywidualnego podejścia do potrzeb pracodawców i klientów, jednocześnie otwierając debatę na temat równowagi między równością w miejscu pracy a specyficznymi wymaganiami niektórych stanowisk pracy.

TSUE rozważa przypadek dyskryminacji wiekowej w kontekście specjalnych wymagań dla opieki nad osobami niepełnosprawnymi

Sprawa, która została przedstawiona Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dotyczyła kontrowersji wokół ogłoszenia o pracę opublikowanego przez niemiecką firmę specjalizującą się w usługach asystencji i doradztwa dla osób niepełnosprawnych. W ogłoszeniu pracodawca określił, że poszukuje asystenta osobistego płci żeńskiej dla 28-letniej studentki z niepełnosprawnością, preferując kandydatki w wieku od 18 do 30 lat. Jedna z kandydatek, 50-letnia kobieta, która nie została zatrudniona, poczuła się dyskryminowana ze względu na wiek i wniosła pozew o odszkodowanie.

Sąd pierwszej instancji orzekł na korzyść kandydatki, podczas gdy sąd drugiej instancji stanął po stronie pracodawcy. Sąd federalny, badający skargę rewizyjną, zwrócił uwagę na konieczność interpretacji sprawy w kontekście dyrektywy 2000/78/WE, która ustanawia ogólne zasady równego traktowania w zatrudnieniu. Głównym zagadnieniem było tu zbadanie, czy kryteria selekcji związane z wiekiem mogą być uzasadnione w świetle tej dyrektywy, biorąc pod uwagę specyficzne potrzeby klienta będącego osobą niepełnosprawną.

W obliczu tej złożonej sytuacji, sąd federalny zdecydował się zwrócić z pytaniem do Trybunału Sprawiedliwości UE. Pytanie dotyczyło interpretacji dyrektywy: czy dopuszcza ona odmienne traktowanie kandydatów ze względu na wiek w sytuacji, gdy jest to uzasadnione szczególnymi wymaganiami związanymi z potrzebami klienta niepełnosprawnego? Decyzja ta ma kluczowe znaczenie dla przyszłości praktyk rekrutacyjnych, gdzie konieczne jest zachowanie balansu pomiędzy prawami kandydatów do pracy a indywidualnymi potrzebami klientów firm świadczących usługi specjalistyczne.

TSUE uznał zróżnicowanie wiekowe kandydatów do pracy za uzasadnione w kontekście asystencji osobistej dla osób niepełnosprawnych

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał, że różnicowanie kandydatów do pracy ze względu na wiek może być uzasadnione w przypadku specyficznych usług asystencji osobistej. Orzeczenie to odnosi się do sytuacji, gdzie asystentka osobista ma wspierać osobę z niepełnosprawnością w jej codziennym życiu, a praca ta wymaga określonego przedziału wiekowego, który odpowiada potrzebom klienta.

W swoim rozstrzygnięciu TSUE podkreślił, że życzenia osoby z niepełnosprawnością odnośnie do wieku asystentki mogą być ważnym elementem w poszanowaniu jej prawa do samostanowienia. Trybunał zaznaczył również, że niemieckie przepisy prawa jasno wskazują na konieczność uwzględniania indywidualnych preferencji osób niepełnosprawnych przy organizacji dla nich usług asystencji. W tym świetle, wybór asystenta z tej samej grupy wiekowej, co osoba niepełnosprawna, może ułatwić integrację społeczną i osobistą.

Orzeczenie TSUE jest zbieżne z wyrażoną wcześniej opinią rzecznika generalnego. Rzecznik stwierdził, że wymóg wiekowy w przypadku zatrudnienia asystenta osobistego może być zastosowany, jeśli jest to niezbędne do ochrony praw i wolności innych osób. Podkreślił, że jego opinia odnosi się do konkretnej sprawy niemieckiej, gdzie krajowe prawodawstwo zobowiązuje do uwzględnienia życzeń osób niepełnosprawnych w celu zapewnienia im większej samodzielności i integracji społecznej. Rzecznik zauważył również, że taka praktyka jest dopuszczalna w świetle dyrektywy 2000/78/WE, która ustanawia ogólne zasady równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, pod warunkiem, że jest konieczna do ochrony praw i wolności osób niepełnosprawnych.

W przypadku pojawienia się jakichkolwiek pytań lub wątpliwości związanych z problematyką prawa pracy zapraszamy do kontaktu z Kancelarią. Zespół doświadczonych prawników, udzieli odpowiedzi na wszelkie pytania oferując profesjonalną pomoc prawną. Korzystając z usług Kancelarii, mogą Państwo liczyć na profesjonalizm, rzetelność i zaangażowanie na każdym etapie współpracy.

Przygotował:

Damian Grodziński
aplikant adwokacki